Gisteren was de tweede trainingsdag voor expeditieleiders bij Worldmapping. Het grootste deel van de dag bestond uit een praktische EHBO-training. Verstuikingen, brandwonden, snijwonden, allergieën, oververhitting, Malaria en reanimatie. Dat is wel andere koek dan de voorbereiding voor de stedentrips met Havo 4, die ik in het verleden veel heb gedaan.
En alhoewel een proefverbandje aanleggen bij je teamleden best lollig is, is het besef dat je een aparte reis gaat maken ineens heel helder en aanwezig. Met een grote kans op reizigersdiarree of Malaria is het nog eens gedetailleerd doorlopen van alle voorzorgsmaatregelen best heel zinvol. Mij is in ieder geval duidelijk dat persoonlijke hygiëne, deet en water drinken onontbeerlijk zijn tijdens onze reis. Voorkomen is in dit geval niet alleen beter, maar ook veel prettiger dan genezen...
Verder hebben we veel informatie gekregen van een expeditieleider die er al eens met groep jongeren is geweest en van 2 jongeren die vorige jaar in de zomer de reis van hun leven maakten met Worldmapping naar het 'Warme hart van Afrika': Malawi. De jongeren waren zelfs meer dan een jaar na hun expeditie nog vol van hun ervaringen daar. De grootste les is wel dat waarschijnlijk flexibiliteit bij zowel leerlingen als expeditieleiders het belangrijkst is. Zo is de kans dat je bagage meteen aankomt in Malawi niet zo groot. Zo vertelde Tim, de ervaren expeditieleider, dat in zijn groep de bagage pas 2 dagen voor vertrek uit Malawi aankwam op het vliegveld. De 13 dagen zonder bagage hebben ze het moeten doen met hulp van de lokale bevolking, vergeten kleding van vorige groepen in het hostel en de beperkte inhoud van de handbagage. Even aanpassen, en er toch een onvergetelijke reis van maken, en dat was helemaal gelukt.
Na deze voorlichting over het land, kregen we van Worldmapping nog info over de veiligheid. Gelukkig heeft het crisis management protocol nog alleen in oefensituaties op tafel gelegen, maar het idee dat het bestaat is wel geruststellend. Je kan je voorstellen dat wij vooral moeten voorkomen dat er onrust bij de ouders ontstaat. De kans dat je in het ziekenhuis beland met een leerling tijdens de expeditie is erg groot. Het is aan ons om te zorgen dat de informatievoorziening naar de ouders vooral heel zorgvuldig en in de juiste stappen gebeurt. Zo is het niet ondenkbaar dat een leerling snel nog even zijn of haar ouders belt op weg naar het ziekenhuis, zonder al echt te kunnen zeggen wat er aan de hand is. Ouders in paniek, en misschien wel voorlopig geen contact mogelijk met ons ter plekke. En vaak valt het mee en kun je beter na de uitslag via de organisatie ouders op de hoogte brengen.
Een dag vol indrukken, tips&trics, do's en don'ts en een ongelooflijke hoeveelheid informatie. De expeditie komt dichtbij. Nog 6 weken en ik stap uit het vliegtuig in Blantyre (als het meezit). De zintuigen op scherp, de maag en darmen klaar voor de strijd en de deet en zonnebrand in literverpakking onder handbereik.
Malawi wordt ook wel 'Afrika voor beginners' genoemd en dat komt dan in mijn geval wel goed uit.
