Een korte laatste blog vanuit Nederland. Mijn strot zit dicht en mijn ogen lopen vol. Ik vind het vreselijk om mijn schatjes te moeten missen. Ik weet dat ze het heerlijk gaan hebben hier, maar de afstand tussen ons straks snijdt door mijn hart.
Ik probeer mezelf te vertellen waarom ik dit ook weer doe. Misschien helpt het.
Ik ga mee omdat ik deze kans misschien wel nooit meer krijg.
Ik ga mee omdat ik enorm veel voldoening haal uit het helpen van anderen.
Ik ga mee omdat ik mijn dochter wil laten zien dat het leven uit meer bestaat dan alleen spullen.
Ik ga mee omdat ik mijn leerlingen wil laten zien dat er meer is tussen Dubai en New York.
Ik ga mee omdat ik op deze reis niets anders dan mezelf kan zijn.
Ik ga mee omdat ik niet alleen mama, vrouw van of collega ben.
Met hoop, verwachtingen en angsten stap ik straks in het vliegtuig. Dit wordt de reis van mijn leven, for sure.
This one's for me.
Ik kan me de pijn van nu goed voorstellen.Afscheid....Houd je doelen,die je zo mooi verwoord hebt,voor ogen!
BeantwoordenVerwijderenJe hebt veel support en wij zijn er voor de thuisblijvers.
Het wordt een prachtige tijd...vast en zeker!!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen